به نقل از «خبرآنلاین»

فردوس کاویانی فرزند ایران بود/ نباید جامعه را در مقابل همدیگر قرار داد

تاریخ انتشار: ۱۸ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۵۵۴۶۶

به گزارش «مبلغ»- درگذشت «فردوس کاویانی» هنرمند نام آشنای ایران، کام بسیاری از اهالی فرهنگ، هنر و مردم این سرزمین را تلخ کرد. در میان همدردی‌ها و مرور هنرنمایی‌های این هنرمند، توئیت یکی از مجریان صدا و سیما، درباره این هنرمند زرتشتی واکنش برانگیز شد. این مجری صدا و سیما در توئیت خود نوشته بود: «فردوس کاویانی درگذشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

خدا رحمتش کنه، زرتشتی بود، اما ان شاء الله به خاطر لحظات خوشی که برای ما ساخت، امیرالمومنین با روی گشاده ازش استقبال کنه که فرمود: من یمت یرنی» بسیاری محتوای آن توئیت را توهین‌آمیز دانسته و در صدد پاسخگویی به آن برآمدند؛

موبد پدرام سروش پور عضو انجمن موبدان و سردبیر نشریه زرتشتی فروهر در این نوع اظهار نظرها را خلاف منافع ملی دانست و تصریح کرد: برخی بیانات و تنگ نظری ها پایه‌های دینداری در ایران را تضعیف می‌کند. وی افزود: پیش از سخن گفتن از دین، باید از فرهنگ سخن بگوییم. در فرهنگ خردگرایی وجود دارد و این خردگرایی حاصل داشته‌ها و دانشهای یک ملت، گذشته و تجربه و حال و آینده اوست. در کنار این خردگرایی باید از دو بنیان دیگر فرهنگ یعنی دین و هنر نیز سخن گفت. هنر نیز بازخورد تجربه‌هاست.

موبد سروش‌پور تصریح کرد: با جداکردن دین از مسیر خردجمعی جامعه، مسیر آن از مسیر فراگیری و همگانی بودن خارج می‌شود و نتیجه آن نادیده گرفتن بخشی از جامعه است که به چندپارگی اجتماع منجر می‌شود.

وی با اشاره به فرهنگ غنی مردم ایران افزود: نگاه بسیاری از مردم ایران به مسائل مختلف، از دریچه حفظ منافع ملی است و تاییدهای فراوانی را می‌توان برای این بحث مطرح کرد؛ اما آنچه ناراحت کننده است، سکوت کسانی است که در چنین مواقعی باید سخن بگویند. انتظار می‌رفت رئیس صدا و سیما پس از تویئت مجری این سازمان، رفتار او را تصحیح کند.

توجه به خردگرایی در حوزه دین

موبد سروش‌پور گفت: دانش و خردگرایی در حوزه دین نباید با سطحی نگری تغیییر کند. سطحی نگری و بی‌توجهی به الزامات اجتماعی پایه‌های دینداری را سست می‌کند. دین در کنار انسان خردمند و پیشرفت‌خواه یک نیاز است. اما نگاه‌های اینچنینی جایگاه دینداری را خدشه دار می‌کند.

عضو انجمن موبدان تهران تصریح کرد: ما نباید جامعه را در مقابل هم قرار دهیم. ما نمی توانیم ایرانی بودن را از این جامعه بگیریم. این جامعه به چیزهایی افتخار می‌کرده است و هنر وظیفه دارد که ارزشها و باورها و دانش هایی را که هستند، ترکیب نموده و به جامعه بازخورد دهد. در این بازخورد، هویت شکل می‌گیرد. هویت یک روزه و دو روزه شکل نگرفته است. هویت به قدمت تاریخ یک ملت است. وقتی چنین برخوردی انجام می شود هویت و انسجام یک ملت خدشه‌دار می‌شود.

موبد سروش‌پور گفت: جامعه ایران خدمتگزاران خود و دلسوزان خود را دوست دارد. فردوس کاویانی نیز یک خدمتگزار بود. در دهه ۶۰ و ۷۰ و در دوره جنگ تحمیلی و پس از آن، او و همکارانش با هنرشان شادی و امید را وارد جامعه کردند و مردم این خدمتگزاری را فراموش نمی‌کنند. و طبیعی است که وقتی چنین برخورد کم‌خردانه‌ای انجام می‌پذیرد، نسبت به آن واکنش نشان می‌دهند؛ حالا ممکن است یک نفر مانند آقای پرویز پرستویی نظرش را به صراحت بیان کند و ممکن است یکی ناراحتی خود را ابراز نکند.

عضو انجمن مؤبدان و سردبیر نشریه زرتشتی فروهر معتقد است آن‌چه ناراحت کننده است سکوت کسانی است که درچنین مواقعی باید سخن بگویند انتظار می‌رفت رئیس صداوسیما پس از تویئت مجری این سازمان رفتار او را تصحیح کند

وی افزود: همه پیامبران الهی خود را به خداوند وصل می‌کنند. همه آنها برای نزدیکی انسان به خدا آمده‌اند. وقتی کسی در یک جامعه اینگونه سخن می‌گوید، بیشترین نکته‌ای که به ذهن می‌رسد این است که آموزه‌های همه پیامبران در جامعه رواج ندارد.

فردوس کاویانی فرزند ایران بود

موبد سروش‌پور گفت: فردوس کاویانی یک ایرانی بود. او خوی ایرانی داشت و راستی و درستی در برخورد با دیگران داشت. من او را به عنوان یک آدم خردمند قبول دارم. حتی در شادی های او پیوند بین خرد، گفتار و عمل را می بینید. او اگر از شادی حرف می زد می دانست که شادی نیاز یک جامعه پیشرو است. نام او فردوس است. ما معتقدیم باید بهشت را بسازیم. وقتی مادری اسم فرزندش را فردوس می گذارد، با این نیت است که فرزندش بتواند جلوه های بهشت را در دنیای ما به تجلی درآورد و فردوس، چنین کرد.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1823215

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: فردوس کاویانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۵۵۴۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

باید الگوی یک خانواده کامل را ترسیم کنیم

به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم  و فناوری آنا، علی اکبر محزون عضو کمیته علمی دومین جایزه جوانی جمعیت گفت: شروع کاهش نرخ باروری در کشور ما به حدود دهه چهل بر میگردد. در اولین سرشماری کشور که سال ۱۳۳۵ اجرا شد و پس از آن در سال ۱۳۴۵ برای اولین بار در ایران نرخ رشد جمعیت محاسبه شد که آن زمان ۳.۱ درصد بود از همان سال‌ها هشدار‌های رشد جمعیت آغاز شد.

وی افزود: سال ۴۶ بیانیه تهران در خصوص تنظیم خانواده و ضرورت کنترل جمعیت تصویب شد و بعد از انقلاب هم در دهه شصت بحث جمعیت دوباره مطرح شد. در برنامه توسعه سال ۱۳۶۷ طرحی با عنوان سیاست تحدید موالید مطرح شد. هدف این طرح چنین بود که اگر در سال ۱۳۶۷ میانگین هر خانواده  ۶.۵ فرزند بود تا سال ۱۳۹۰ این عدد به ۴ فرزند کاهش یابد.

این مسئول اضافه کرد: سال ۷۲ قانون تنظیم جمعیت در مجلس شورای اسلامی تایید شد که طبق این طرح فرزند چهارم به بعد محروم از فعالیت اجتماعی شود. سال ۱۳۷۳ و به میلادی ۱۹۹۴ اجلاس بین المللی جمعیت و توسعه در قاهره با مشارکت ۱۷۹ کشور جهان از جمله ایران برگزار شد و مواحده طرح کنترل جمعیت در سطح بین الملل تحت عنوان International Conference on Population and Development تصویب شد. ریشه اصلی کاهش نرخ رشد جمعیت در دنیا و کشورما از اینجا آغاز شد.

وی افزود: علت شدت این کاهش در ایران به این دلیل بود که علاوه بر کنترل اجتماعی کنترل فردی نیز به وجود آمد. خانواده‌ها از دهه ۶۰ بنا به عوامل مختلف مانند کاهش مرگ و میر کودکان و شانس زنده ماندن بالا، تصمیم به فرزندآوری کم‌تر گرفتند چرا که قبلا پنج فرزند متولد می‌شد که لااقل سه نفر از آنها زنده بمانند. دیگر نیازی به چنین اقداماتی نبود پس همان سه فرزند متولد می‌شدند.

عضو کمیته علمی دومین جایزه جوانی جمعیت گفت: اما به تعبیر خودم این‌ها حاصل یک نگاه مالتوسی بود بحث تنگ دستی که ناشی از افزایش فرزند میشود. بحث دوم جریان اجتماعی بود. افراد با استمرار فرایند توسعه وارد مباحثی شدند که باعث پیشرفت فردی آنها شود و به تحرک اجتماعی پرداختند و فرزند آوری را مانع این پیشرفت دیدند. بحث فردگرایی در جامعه باعث شد تحرک اجتماعی و فرزند آوری در مقابل هم قرار گیرند؛ و در مرحله سوم جایگزینی برای نهاد خانواده و تغییر نهاد خانواده که حاصل تغییر نگرش‌ها در جوامعی مثل ایران شد روند رشد را به شدت کاهش داد.

وی تاکید کرد: روی مبانی فکری و نظری موضوع باید بیشتر تمرکز کرد و اقدامات اساسی صورت داد. در دنیا هم برای موضوعات مهم همینطور عمل می‌کنند. باید الگوی یک خانواده کامل را بسازیم، مبنی بر نظریه شهید مطهری از انسان کامل این قالب را در مبانی فکری خانواده جای دهیم و در ادامه به تعهد به خانواده بپردازیم. جامعه دانشگاهی و حوزه علمیه نیز می‌تواند در حوزه شناسایی مسائل و ترسیم وضع مطلوب کمک شایانی به این راهبرد داشته باشد.

عضو کمیته علمی دومین جایزه جوانی جمعیت افزود: نقش جایزه ملی جمعیت در مرحله اول ایجاد انگیزه است و برای اثرگزاری بهتر می‌تواند به اصطلاح، کف میدانی‌تر و در محله‌ها و مراکز عمومی باشد. تا انگیزه نخبگان را در جامعه عمومی بیشتر کند؛ چراکه بحث خانواده است و حتی می‌تواند الگویی شود تا هم محلی‌ها و خانواده هم به نخبگان رجوع کنند.

دومین جایزه ملی جوانی جمعیت به همت ستاد ملی جمعیت در بخش‌های خانواده، رسانه، سازمان‌های مردم نهاد، دستگا‌های اجرایی، شرکت‌ها و موسسات خصوصی، مدیران و نخبگان اردیبهشت سال جاری با شعار سهم من از جوانی ایران برگزار خواهد شد. علاقه‌مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر می‌توانند به سایت jameyat.ir مراجعه کنند.

انتهای پیام/